طراحی برنامۀ مداخلهای مبتنی بر آموزش بازداری پاسخ و بررسی اثر‌بخشی آن بر نشانه‌های اختلال نارسایی توجه‌-‌بیش-فعالی

پژوهشحاضر با هدفطراحی برنامۀ آموزش بازداری پاسخ و بررسی تأثیر آن بر نشانههای اختلالنارسایی توجه­—بیش­فعالی کودکان انجام شد. روشپژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و گروه گواه بود. جامعۀ آماری شامل همهکودکان دارای اختلال نارسایی توجه­-­بیش­فعالی سنین هفت تا 11 سال شهر تهران بودکه به بیمارستانتوانبخشی رفیده مراجعه و تشخیص روان‌پزشکی دریافت کرده‌ بودند.تعداد 16 آزمودنی به شیوۀ هدفمند انتخاب شده و به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی وگواه جای گرفتند. به منظور بررسینشانههای اختلال نارسایی توجه­-­بیش­فعالی کودکاناز مقیاس درجه‌بندی معلم کانرز و برای ارزیابی هوش کودکان از آزمون ریون استفادهشد. برنامۀ آموزش بازداری پاسخ توسط پژوهشگران طراحی شد و کودکان گروه آزمایشی دراینبرنامۀ 12جلسه‌ای(هر جلسه 45 دقیقه)شرکت کردندو کودکان گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. نتایجداده‌های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میانگیننمره­های گروه آزمایشی و گواه در نشانه‌های اختلال نارسایی توجه­-­بیش­فعالی تفاوتمعنی­داری وجود دارد(01/0>P).بنابراینمی‌توان نتیجه‌گیری کرد که برنامۀ آموزش بازداری پاسخباعثکاهش معنی دار نشانههای اختلال نارسایی توجه­-­بیش­فعالی در کودکان گروه آزمایشیشده است